Enerjı tasarrufu şart!
Yukarda Sn Memoxenerjinin belirttiği tasarrufları herkes yapmalı. Tabii herkes yapmalı yuvarlak bir laf. Lafla peynir gemisi yürümüyor. O zaman devlet politikası haline gelmelidir bu. Çocuklara ana okullarında, ana kucaklarında, ilkokullarda enerji tasarrufu öğretilmeli. Bu kampanyaları yapacak olan devlettir. Resmili kitaplar, bastırılmalı, her okula posterler, filmler. Ayrıca, okullarda enerji tasarrufu sağlayacak konuşma, tartışma, yarışma (sanatsal, öyküsel, teknik,
vb...) mutlaka düzenlenmelidir. Çocuklar küçük yaştan itibaren enerji tüketimi ile çevre tahribatı arasındaki ilişkiyi çok iyi kavramalı, okullarda bu konu çok iyi kavratılmalıdır. Bu konunun, bireysel, sosyal, eğitimsel boyutları vardır. Hepsi birlikte ele alınmalıdır.
Gelelim enerji üretimine, yerel olmasına gayret gösterilmelidir. TUBITAKta güneş panellerine ilişkin araştırma yapılıyor mu? Ben bilmiyorum. Yapılıyorsa biri bana söylesin. Bugün gelişmiş ülkelerde araştırma 2 yönde gidiyor:
1- Güneşten yararlanma veriminin artırılması
2- Üretim maliyetinin düşürülmesi
Bu amaçla ince film teknolojisi ve ppm düzeylerinde yüzeysel alaşımlandırma kullanılıyor. Peki bu Türkiye'de yapılıyor mu?
Halbuki ucuz paneller üretebilsek, yerel olarak kurabileceğimiz istasyonlarla enerji gereksiniminin büyük bir kısmını karşılarız.
Atıklarımız, enerji demektir. Bugün atıklarımızdan ne kadar enerji üretiliyor? Çok çok az! Bunu artırabiliriz. Ama devlet bunu yapacak girişimcinin önünü açmalı. Engel olmamalı. Ayrıca, bakın biz fazla patates üretimimizi (yanlış tarım yüzünden toprakları hasta ettiğimiz için artık fazlasını değil yeterini bile yapamaz olduk!) yakıyoruz/yakıyorduk ya da gübre yapıyorduk. Halbuki, biyoetanol üretebilirdik/hala üretebiliriz. Sadece 4-5 şeker fabrikamızda bu olanak var ama şeker pancarı yetiştirilmesi sınırlı olduğu için bu olanak genişletilemiyor. Zaten genişletilse ne olur ki, yasaların değişmesi gerekiyor. Siz, mevcut yasalara göre en fazla benzine %2 etanol koyabiliyorsunuz. Halbuki bu oran AB'de yüzde 5 ve bu yıl %10'a çıkartılıyor. Mevcut arabalar %30'a kadar rahatlıkla etanol ile çalışabilir. Brezilya'da arabaların %80'i, %85 Etanol +%15 benzin ile çalışıyor. E orası Brezilya şeker kamışı çok diyebilirsiniz. Biz de yetişmiyor mu peki? Yetişiyor tabii ki. Ayrıca, şeker fabrikaları kurulurken, şeker kamışı yerine şeker pancarı tercih edildi. Neden? Türk çiftçisine ailece daha fazla iş çıksın diye. Halbuki şeker kamışı daha az emek yoğun bir ürün. Bir defa ektiniz mi yıllarca hasat edebiliyorsunuz. Ama şeker kamışı uygun görülmedi. Birileri görmedi. Bunu geçelim. Şimdi şeker kamışı ekebiliriz, tatlı patates yetiştirebiliriz. Milyonlarca hektar, devlet arazisi duruyor. Buralarda organik tarım yaparak şeker içeren ürünler üretip, sadece yakıtta değerlendirebiliriz.
Rüzgar, güneş, biyoetanol, biyodizel, karışım yakıtlar, atıklardan üretilen enerji ve enerji tasarrufuyla, enerji sorununda epey yol alabileceğimizi sanıyorum. Bunları yapmadan, HES'ler, çevreci olmayan çözümlere gitmek bana doğru gelmiyor.