Sayın malina,
Bu güzel video için çok teşekkür ederim.
İzledikçe içim burkuldu, üzüldüm çaresizliğimize daha doğrusu organize olamamıza isyan ettim.
Biliyorum ki benim gibi, izleyen pek çok arkadaşımız da üzülmüştür. Seyrettikçe oturduğu yerden söyleşmiş, kızmıştır. Ama, dediğim gibi sadece oturduğumuz yerden konuşuyor ve kızıyoruz.
Nedendir bilmiyorum, bir araya gelip sesizimi duyurmak için bir girişimde bulunamıyoruz. Üzerimize ölü toprağı serpiştirilmiş gibi, pek çok şeyi, isyan etmemize rağmen oturup bekliyoruz.
Hele gençlerimize şaşırıyorum. Adeta beyinleri yıkanmış bir gençlik yetişiyor.
Memleket işlerinden, olaylardan o kadar uzaktalar ki. Tek düşünceleri ne yapar ederim de şu köşeyi dönerim olmuş.
Sadece onlar mı?
Bütün değer ölçülerimiz değişmiş. Saygısızlık diz boyu. Ne küçük, küçüklüğünü biliyor, ne büyük, büyüklüğünü.
Hoş görü mü? Hiç yok.
Adalet mi? Yok.
Hukuk mu? Yok.
Allah korkusu bile yok, bunu derken insanın vicdanını kastediyorum.
Tek değer ölçüsü maalesef para olmuş.
İnsanların birbirlerine hitap tarzları bile alışılagelmişin dışında.
Esasında daha yazabileceğim çok şey var ama neye yarar ki?
Döner, döner başa geliriz yine. Yani sus pus oturma halimize.
|