Başlangıçta daha mütevazi hedefler belirleyen bizler, UBYİ üyelerinin büyük kısmının bahçeleri küçük olmadığı için bir çoğumuzu yeni arayışlara itti ve bunun sancılarını yaşıyoruz diye düşünüyorum. Yani gerçeklik bizim hayallerimizden de büyük. Bir örnekle açıklamak gerekirse, sebze, meyve, kışlıklar vs. butik üretim ve pazarlamaya uygun ürünler. Ancak elinde 1 ton zeytinyağı, 10 ton arpa olan üyemiz ne yapacak? Ya da kaolinli domates nasıl pazarlanacak? UBYİ dışında alternatif yol mu bulacak?
Bu yüzden bütün tartışmaları olumlu buluyorum. Ayrıca bir araya gelmenin elzem olduğu bir kez daha ortaya çıkmış durumda.
|