Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi nese
Rica ederim COYOTE.Bende başkalarından öğrenmiştim. 
Meymun doğada yaşayan canlıları desteklemek neden doğru görülmüyor?
Onlar bizimle yaşamanın yolunu bulmadı aslında.Çünkü betonlar onların doğasında yok.Aç kaldıklarında avlanacakları ortam yok. Onların doğal ortamlarını bizler yok ettik.Yakın zamanda kuşların konacakları dal bile olmayacak şehirlerde. Bu yüzden yok ettiğimiz doğal ortamlarına karşılık hayvanlara su ve mama vermeliyiz. |
Soyu tehlikede olanlara yardım etmek sorun değil. Avlanmalarının yasaklanması ilk koruma şekli. Ve onları korumak için eli tüfekli insanlar Afrika savanlarında araçlarla dolaşıp duruyor, dedektifler avcıların peşinde, yakaladıkları zaman hapis cezası var. Çok az sayıda kalanlar özel olarak yetiştirilip doğal yaşama alışmaları için eğitilip serbest bırakılıyor, ensestliği önleyip sağlıklı nesiller oluşturmak amacıyla insan tarafından doğal koruma alanları arası yerleri değiştiriliyor.
Fakat yumurtadan çıkmış caretta yavruları denize koşarlarken onları yutmaya gelen kuşları kovalamak yasak. Hem de carettalar tehlikede olduğu halde. Sırtlanların avladığı impala için üzülen insan, doğada buna şahit olursa buna karışmamalı. Bize sevimli geleni, sevmediğimiz düşmanına karşı korumak bizim işimiz değil. Zaten altüst ettiğimiz doğa bizim ayrıntılarını düşünemediğimiz müdahalelerimizle daha kötü duruma gelebilir. Önce taraftarlık yasak.
Milyonlarca senede oluşmuş ilişkilere karıştığımızda bozacağımız dengeyi o an göremeyebiliriz. Sadece iki ayrı canlı arasındaki beslenme davranışlarında birinin tarafını tutmak değil, susuzluktan ölmek üzere olan bir canlıyı korumak, yiyecek vermek de doğru değil.
Doğaya karışmak birçok soruna neden olabilir.
Herkes böyle yaparsa bazı türlerin aşırı çoğalmasına neden olabiliriz. Onların aşırı çoğalması başka türlere zarar verebilir. İnsana alışmaları da ayrı sorun. Onları avlayan insanlar da var. O insanlara yakalanmaları kolay olur. Özel olarak üretilip doğaya bırakılanlar, bakıcılarını görmeyecek şekilde yetiştiriliyor. Bir traktör bile, ördek yavruları tarafından onların annesi olarak algılanabilir ki bu insan olunca doğal yaşama ayak uydurmaları olanaksız oluyor.
Kel aynaklar Birecikte insan tarafından yetiştirildikten sonra, sürüye katılıp Afrika'ya göçenlerin geri gelmemelerinin nedeni, orada da insan tarafından besleneceklerini sanıp, oradaki insanlara yanaşmaları ve onlara besin olmaları.
Bu nedenle onlara yardım doğru değil demiştim. Geliştirdiğimiz insani davranışlarımızla onlara yiyecek, su vererek kendimizi tatmin ediyoruz. İnsanla birlikte yaşamaya uyum sağlamış hayvanlar dünyanın her yerinde var. Sadece büyük şehirlerin betonları arasında değil köylerde de. Ve bu yeni olmayıp insan yerleşik yaşama başladığından beri. Ege köylerinin kasabalarının damlarında leylek yuvaları, camı kırılmış evin salonunda kırlangıç yuvaları, bacalar baykuşların gündüz sığındıkları yerler. İngilterede damlarda tilkiler cirit atıyor, gökdelenler atmacaların yuva kurdukları yerler.
Doğaya ait bir canlı olan insan elbette ki onlarla beraber yaşayacak. İnsanın nüfusu arttıkça çöplüklerden beslenen martıların nüfusu 20 yıl öncesinin 100 katı oldu, balıkla beslenmeyi unutup vapurlardan atılan simit peşinde uçuyorlar. Camilerdeki güvercinlerin gübreleri duvarları kurşun kubbeleri aşındırmakta.
Şimdi karada yaşayanların en hızlısı çitalar avlanmayı bırakıp safari turlarının turistlerinin yanlarında getirip onlara atacakları eti bekler oldular. Jiplerin altındaki gölgede besleniyorlar. Yavrularına avlanmayı öğretmiyorlar. Soyu tehlikede olan bu hayvanlar ayrıca kürk avcılarının kolay avı oldu.
Bu arada ilkbaharda benim de penceremin önü, onunla burun buruna olmaktan hoşlandığım için martı boku dolacak.
Onunla dedim, benim pencereyi kendi memleketi sandığından diğerlerinin konmasını önlüyor. Pencereye gelen hep aynı kuş. Horoz sesi yerine pencereye gagasıyla vurduğu için iki yıldır sabahları onun sesiyle uyanıyorum.
lahana turşusuyla beslenen meymun