|
Çocukluğumuzda okul gezilerine kırlara çıkılırdı.. Doğa da bulduğumuz papatya'dan, lale'ye, Gelincik'ten, zambak'a bütün güzel çiçekleri koparmaya çalışırdık o kadar çok severdik ki en fazla hangimiz toplayacağız yarışında olurduk..
Ne yazık ki acı gerçeği 40'lı 50'li yaşlarda anlamaya başlıyoruz.. Onların doğa bile birlikteliği bizlere yaşama sevinci verdiği gibi, diğer börtü-böceğinde beslenme nimetleriydi...
Ağaçlar, çiçekler, böcekler, kuşlar... onlar bizlerle birlikte bu dünyadaki her türlü hakkı paylaşmak için sürekli verici konumdaki en güzel varlıklardır..
Hani derler ya..! "İnsan sevdiğini yerden yere vururmuş"... Bizde çiçekleri kopararak onları yerden yere vurmuyormuyuz".. O halde sevelim ama koparmayalım... Çiçek dalında, kuşuyla, kelebeğiyle ve böceğiyle güzeldir.
Lütfen koruyalım..
Sevgiyle kalın..
|