Sizler değil misiniz hala fazlasıyla tüketen, düşüncesizliğinizi bahanelerle örten, doğadan ve karanlıktan ürken? Doğayı, uzaklarda bir yerlerde, sevilmesi ve korunması gereken başka bir yer olarak ötekileştiren. Atıklarını, sanki orada yok oluyormuş gibi çöp kutularına atarak etraflarını temiz gösteren. Samimiyetsiz yaşantılarında kendileriyle çelişen.
Adem ile Havva, sizlerin tüketerek her geçen gün biraz daha yok ettiklerinizin tam ortasında, her geçen gün daha da bir var oluyor. O bütün dünyayı ve umut dolu yarınları içinde barındıran küçük toprak evin camından, yarattığınız sistemin tükenişini izliyor. Ve o küçük camdan süzülen gün ışığı, bir müzik aletini aydınlattıktan sonra, yer masasının bir köşesinde duran bir kitabı aydınlatıyor. Günışığıyla altı çizilen şu satırlar okunuyor;
“ Vermediğiniz şeyi alamazsınız.
Kendinizi vermeniz gerekir.
Devrimi satın alamazsınız.
Devrimi yapamazsınız.
Devrim olabilirsiniz ancak.”
www.alakirnehri.org