|
Adalet ablacigim uzakta da olsam basini agritmaktan vazgecemiyorum. Aksam sefalarim cok yavas da olsa büyüyor. Tohumlarin dokuzu da cimlendi ancak bulunduklari yer oldukca fazla günes aliyor. Sana iki resim gönderiyorum birisi asmanin alti ancak yer kisitli, ikincisi de leylagin altindaki phlox`larin tam önü ikisi de yari gölge. Acaba filizleri oraya aktarsam mi yoksa henüz cok mu kücükler. Hem gelissinler istiyorum hem de zarar veririm diye ödüm kopuyor. Seni cok seviyorum ablacigim, sevgiyle kal.
|