|
Her pitbull gördüğümde utanarak korkuyorum, sahinibe bağırıyorum " Hemen uzaklaştır , insanların gezdiği yerlerde dolaştırma" diye.
Ben hayvanseverim. Daha doğrusu doğayı seviyorum, yaşayan tüm canlılarıyla birlikte. Buna rağmen korkuyorum. Nedeni, kendimden çok miniş köpeğimin saldırıya uğrama ihtimali.
Bir hafta kadar önce Fındık'ı gezdirirken uzaktan bir pitbull görüp hemen seslendim. "Çok sıkı tutun, küçük köpek var yanımda" diye. Pitbull sahibi köpeğinin saldırgan olmadığını, köpeğimle oynayabileceğini söyledi ve bana doğru yürümeye başladı. Hep okumuşum ya pitbull'u yüksek ses, irrite edip saldırganlaştırabilir diye sesim nerdeyse fısıltıyla çıkıyor dondum kaldım. " Lütfen yaklaştırmayın köpeğinizi, korkuyorum" desem de 3-4 metre yakınımıza kadar gelmiş oldu. Adamcağız köpeğini anlatıyor hala. " Evimde bebeğimle birlikte yaşıyor, köpeğinize zarar vermez, oynamalarına izin verin" diye. Ben genleri bozuk dedikce o hala anlatıyor genleri şudur budur diye...
Yapamadım, korktuğum için çok utanarak korktum. Gözlerine bakmaktan bile korktum. Ve yasa gündeme geldiğinde aklıma ilk gelen kişi bebeğini köpeğine emanet eden Pitbull sahibi oldu. Çok seviyordu köpeğini, ne yapacaktı acaba?
Herşeye rağmen öldürmeye programlanabilir hayvanların çoğaltılmasını istemiyorum. Kendimle çelişiyorum ama korkuyorum.
En doğru çözümün, sahipleriyle birlikte testten geçirilmesi gibi geliyor. Daha sonra da bıraksınlar sahipleriyle birlikte yaşlansın. Testi geçemeyenler ne olacak peki, nasıl onlar da uyutulsun diyebilir ki insan...
Korkuyorum ama uyutulsun da diyemiyorum, onlar istemedi dünyaya gelmeyi...
|