|
Sayın Halil Önen,
Yazdıklarınızı zevkle okuyor, yaptıklarınızı gıptayla izliyorum. İnanın kıskanmıyorum, ama, neden benimkiler böyle değil demeden de geçemiyorum.
Anladığım kadarıyla benim eksiğim okuma-üfleme faslı. Güya hoca çocuğuyum, fakat rahmetli babam "bundan adam olmaz" deyip el vermemişti ki...
Ayhan Kaptan, "şöyle bahçem var, böyle bahçem var" diye boşuna böbürlenmesin (zaten böbürlendiği de yok ya neyse), Anlaşıldığı kadarı ile işi çekip çeviren muhterem eşi Selma hanımefendi. Kendilerini buradan kutluyorum. Allah gönüllerine göre versin ve Ayhan bey de, kaptan köşkündeki, denizin güzel maviliğini (hava atmak için) fon olarak kullandığı saksıları ile idare etsin.
Bu hafta sonu çocukluk arkadaşlarımla, Cumartesi akşamı eski Foça'da buluştuk. Yemek sonrası geceyi Dikili'de arkadaşımın yazlığında geçirdik, Pazar sabahı kahvaltımızı Cunda adasında yaptık ve tekrar Dikili'ye döndük. Akşam üzeri mangalımızı yaptıktan sonra mecburen İzmir'e geldik.
Giderken ve dönerken Aliağa'dan geçişlerimizde aklımda hep sizler vardınız. Keşke nerede olduklarını bilseydim de uğrak yapıp bir acı kahvelerini içseydim, kahvemizi yudumlarken de bahçe konusundaki engin tecrübelerini dinleyip biraz feyzalsaydım diye hayıflandım durdum.
Bir dahaki sefere görüşebilmek ümidiyle selamlar, saygılar. Yolunuz düşerse sizleri de Çeşmealtı'ya beklerim.
|