Benim için manevi değeri çok fazla olan bir bitki. Babaannem ve dedemin Tarsus' taki küçük evleirnin bahçesinde bütün torunları için diktikleri meyve ağaçları var. Benim ağacım da yeni dünya( Güneyde böyle derler) idi. Küçüklüğümden beri yeni dünya gördüğümde hep o bahçe aklıma gelir. Nenemi geçen sonbaharda kaybettik ve o bahçe iyice öksüz kaldı. Halamdan rica etmiştim, '' Tarsus' a gidince bana yeni dünyanın çekirdeğinden vs. getiri misin, yetiştirmek istiyorum'' diye. O da sağolsun çekirdek değil dibinden aldığı köklü bir fideyi getirip saksıya ekmiş. Geçtiğimiz sonbahar ondan aldım saksıyı ve eve getirdim. Açık alan bitkisi diye balkonda bıraktım. Yan bahçede ve çevre bahçelerde de yeni dünya ağaçları gördüğüm için balkonda da birşey olmaz diye düşündüm. Hatta üzerine kar da yağdı. Ben endişe edip hemen içeri aldım. Kışı içerde geçirdi ama galiba fazla sulu kaldı saksısı. Bahar gelince daha büyük bir saksıya ekmek için çıkarınca kökü nerdeys eyok denecek kadar zayıftı ama bir umut diktim saksıya. Kısa sürede de yavaş yavaş tüm yaprakları alttan üste doğru kurudu. Yeni yaprak da açmıyor, sap halinde kaldı saksıda. Çok üzülüyorum nenemden hatıra diye ektiğim bitki öldü galiba. Merak ediyorum bu saatten sonra bu tek sap halindeki( 20-25 cm) gövde tamamen kurumuş mudur yoksa yeni bir sürgün verme ihtimali var mı? Ne önerirsiniz.
Saksının dibine bu sene ektiğim tohumlardan da serpmiştim. Onları şaşırtana kadar kökünü de kontrol edemiyorum. Bu gidişle Tarsus' taki ağacımdan yeni çelik ya da çekirdek almak farz sanırım.Amcamlar vs o evi müteahhite verme gibi bir hataya düşerler de ağaçlar kesilir-yokolur diye endişeliyim. Nenemin ağaçlarını( incir, portakal, turunç, yeni dünya..) başka yerde de olsa yaşatmak istiyorum. Hayalimdeki çiftliğin bir köşesini bu ağaçlardan alacağım çekirdeklerle yetiştireceğim ağaçlara ayırmak istiyorum. Neyse, fazla duygusallaşmadan mesajı sonlandırayım ben
