güzel duygularınız için teşekkürler...
daha önceden de söylediğimiz gibi hikayemizi daha bir derli toplu paylaşmak niyetinde idik...
bu sebze adaları ve domates ağacı olayı bizi gerçekten gaza getirdi...
biraz erken davranmış olduk...
yıldız-han, aklımızın erdiğince zevkimize göre yavaş yavaş şekilleniyor işte...
tabi "
sebze bahçesi hazırlarken" bizimkisi gibi dar bir alanınız ve de yetersiz bir toprağınız var ise bayağı bir sıkıntı yaşıyorsunuz doğal olarak...
en büyük sorun: yeterli
güneş alabilecek bir konum ayarlayabilmek, sonrasında
toprak kalitesi, ve de
su kalitesi...
sebzelik bölümünü konumlandırırken 5-10 yıl sonra bahçenin durumunu hayal ederek uygun bir planlama yapmaya çalıştık... ileride de güneş açısından bir sorun olmayacakmış gibi duruyor...
toprağımız çok sıkıntılı idi. kireçten zengin bir topraktı.
inşaata başlarken arka bahçedeki toprağın yaklaşık 80 cm kadarını komple kazdırıp yerini daha kaliteli toprak ile doldurduk. bahçeye yaklaşık 100 kamyon kadar toprak gitti. şimdiye kadar 20 traktör kasası kadar da yanmış hayvan gübresi ilave edildi.
ancak bunun da istediğimiz kalitede olmadığını görünce bir arayış içerisine girdik.
gördük ki yurtdışında insanlar tahta sandıklarda özenle hazırladıkları topraklar ile bu işi hallediyorlarmış.
ve böylece biz de sebzeler için içindeki toprağı bahçe toprağına göre daha yumuşak ve daha verimli olan tahta sandıklar yapmaya karar verdik...
sonrasında tesadüfen meyvelitepe ile karşılaştık...
işin ciddiyetini meyvelitepe aracılığı ile iyice anlayınca toprak işini de böylece halletmiş olduk...
şimdilik su sorunumuz kaldı...
şu an için şebeke suyu kullanıyoruz...
yakın zamanda bir kuyu açmayı artı yağmur sularını değerlendirmeyi planlıyoruz...
artık bu yaz dananın kuyruğu kopacak...
bekleyip göreceğiz...
unutmadan; şu "domates ağacı" projesi insanın içini tırtıklıyor...
ama çukuru açma olayı insanın ayaklarını yere bastırıyor doğrusu...
açılmış bir çukur veya çukura benzer bir şey olsa bu iş dahi tamam...
