|
Uzunca bir süre ayrı kaldığım siteye bir Selluka katliamı daha yaratmış olarak geri döndüm.
Kış başında sevgili Ahmeter'in gönderdiği 1,5 mt uzunluğunda ve kurşun kalem kalınlığındaki kuru gövdeyi solucanlarından dolayı kökünü kükürte boğarak saksıya aktardım. Bu kış dondan korumadım ve baharla birlikte çatır çatır kurumuş gövdeyi kırıp attım. Solucanın tek faidesi korkudan tüm gövdeyi kökleyip atamamam oldu. Ve ne göreyim; ölü sandığım Selluka'cığın kalan gövde parçasından 2 göz uyanmış. 10 gündür başındayım suçluluk duygum zirve yapmış olarak.
Demek ki neymiş; bitkilerle ilgilenmek ruhumu, sabrımı hala yeterince terbiye etmemiş. Umutsuzluğun içinde bile umut olduğunu, vazgeçmemek, direnmek gerektiğini bitkilerden hala öğrenememişim.
|