Burada çok kar var. Okullar 2 gün tatil edildi. Tam bugün tatilin tadını çıkarmaya devam ederken sabahın köründe bir telefon geldi. Sinir bozucu bir telefon olduğundan uykumuz da kaçtı tabi.
Perdeyi açtım, yağan karı izlerken (dışarıda yarım metre kar var) bir yandan da eşimle konuşuyordum. Bu sırada cama bir şey çarptı pat diye. "Len hangi densiz velet cama kartopu atan?" diye iyice zıvanadan çıkıp dışarı baktım; yerde, karların üzerinde kanatlarını iki yana açmış ve kara gömüşmüş minik bir kuş fark ettim.
Hemen dışarı fırladım tabi. Zavalıcık donmak üzereydi. Kar ve rüzgar da işin içine girince uçarken sersemlemiş ki bizim cama bodoslama çarpmış.
Onu elime aldım. Hemen hemen hareketsizdi. Kanatları çok az kıpırdıyordu ve donmak üzereydi.
Eve getirdim. Bir kutu ayarladık. Eşim, bizim papağanın yemlerinden koydu kutuya. Derin olmayan bir kaba da su koydu. Bu sırada ben de bu minik kuşu elime almıştım ve klimanın altında yavaşça ısıtmaya çalışıyordum.
Birkaç dakika geçti, gözlerini açtı. Kapkara ve çok güzel bir çift göz bana bakıyordu. Avcumun içinde duran bu ufaklığa bakıyordum. Tüyleri o kadar yumuşaktı ki...
Kendine geldi biraz. Korkmasın diye ve biraz da yemlenip su içsin diye karton kutuya koydum onu. Bu sırada papağanımız da ufaklığı kıskanmış olacak ki ters ters bana bakıyordu.
1 saat ya geçti ya geçmedi. Karton kutudan kıpır kıpır sesler gelmeye başladı. Bizimki dirilmişti. Kutudan dışarı çıkıp etrafa bir baktı, odanın içinde uçmaya başladı. Yakalamak için eşimle baya bir uğraştık.
Birkaç saat daha geçince iyice kendine gelmişti. Elime aldığımda beni ısırmaya bile başlamıştı uyanık.
Bu güzel yaratığı evde misafir edemeyeceğimizi anlamıştık, dışarı çıkmak istiyordu.
İyice kendine gelince dışarı çıktık, avcumu açtım. Bana baktı biraz, uçup gitti. Evin ilerisindeki çam ağaçlarına kadar uçtu. Ağacın sık yaprakları arasında kendi gibi bir sürü kuş vardı ve aralarına karışıp gözden kayboldu.
Dişi bir saka olduğunu sanıyorum.
Resimlerini paylaşmak isterim:
Sabah sabah bir kuşun kahramanı oluverdim böylece.
Saygılarımla...