|
Biz de evimizde köpek besliyoruz.O da sizin Beti'niz gibi tatlı talı bakar,bazen merak eder soru sorar,genelde bizimle beraberken mutludur bunu farkettirir,bazen ağrı ve acılarını gözünden okursunuz.Az yemek verdin çok yemek verdin demez.Tabağına ne kadar yemek koyarsanız kanaatle onu yer,daha yok mu demez.Sevdikleriyle oyun oynamağa bayılır.Hele birisi onu kaşısın,zevkten dört köşe olur.Ama Beti'nin olduğu gibi onun da başı komşularla ve köpek fobisi olanlarla dertte.Hayvan sevmek bazı insanların içinde vardır ama öğrenilebilir olduğunu da farkettim ,komşumuzun biri kız biri oğlan iki torunu var.Oğlan, oldum olası köpeğimizi kızdırır ve boşu boşuna havlamasına sebep olurdu.Geçenlerde dedesi onlara iki tane ördek yavrusu aldı ,çocuklar bahçede onlarla oynarken ,köpeğimizin de onlarınki gibi bir hayvan olduğunu farkettiler( bu hafta onu bahçeye bağlamıştım) kendiliklerinden "Amca Köpüğü sevebilir miyiz "diye geldiler ve onu okşamağa başladılar.Dost oldular kısacası.İnşallah sizin köpeğinizi de çevreniz kabullenir de ayrılmak zorunda kalmazsınız.Köpekler mahalleye veya eve kötü niyetle yaklaşanları farkederler ve insanları uyarırlar,bu tür bekçilik görevini Beti'de yapmış ve orada kalmayı çoktan haketmiştir ama arkadaşlarımızın da belirttiği gibi bazı insanlara bunu anlatmak zor.Ben de onun sizinle kaldığında daha mutlu olacağını biliyorum.İnşallah bu yıl komşularınız anlayışlı olurlar.
|