Bir tatlı dert de benim başımda var
Adı Yoldaş Bıcır. Bir dişi. Gelin görün ki, konuşmak bir yana bize hala alışamadı. Ürkütmüyoruz, üzerine fazla gitmiyoruz ama elimize bile konmuyor. Dışarıdayken hep kaçıyor, sonra hemen ürkütmemek için ısrar etmiyorum. Kafesin içindeyken elime konuyor ama dışarı çıkmak için, yani benden kaçmak için yol arıyor. Yoldaş'ı alalı 3 ay kadar oldu ve çok üzgünüm ki hiçbir gelişme yok. İlla konuşsun istemiyorum, ama bizim yanımıza gelsin, en azından bizden korkmasın istiyorum. O kadar ürkek bir hayvan ki, sışarı çıktığında bile salonu dolaşmak yerine sadece iki yere konuyor, pencere önü ve boy aynasının ferforjeleri
Ya bir kuş, insana alışmaz mı yaaaa?
