Hazır sütlerden arada bir canım çektikçe yoğurt çalıyordum. Arada bir diyorum çünkü AOÇ günlük süt olmasına rağmen yarı yarıya sulu bir yoğurt ortaya çıkıyordu her seferinde. Kullandığım mayaları da değiştirerek deniyordum üstelik, her defasında. Annemin yaptığı gibi ben de, bir kere kaynadıktan sonra parmak yakmayacak kadar bir sıcaklığa kadar ılıyınca, iki kaşık yoğurdu sütle ezip karıştırarak, 4-5 saat kadar sarıp sarmalayıp bekletiyorudum.
Sütten desem Ankarada sokak sütçüsü bulmak da zor. İki hafta önce bi tane yakalamış eşim
Hemen almış 5 litre. O da aynı şekilde neticelenince faturayı kendime kestim.
"Ne ektiğim tohum çıkar, ne diktiğim fidan tutar, ne de çaldığım yoğurt, elim bereketsiz benim" diye moralimi bozarken, bu başlık dikkatimi çekti ve prebiyotik yoğurdu hiç denemediğimi farkettim. Dün gece 3 litre sütaş günlük sütü (eksi 3 bardağı afiyetle tüketildi), 2 kutu sütaş prebiyotik yoğurt ile, belki bir faydası olur diye toprak güveç kabına mayaladım. Bir kaç kişi öyle yazmış. Gece 11 de sardım kapattım, sabah 4'te açtım ve ağzı açık bir şekilde buzdolabına koydum, iki saat sonra ağzını da kapattım. Bu sefer sonuç çok çok daha iyi gibiydi. Kaşık batırmadım ama şöyle bir sallayınca banamısın demedi, bu sefer olcak gibi ha gayret. Şimdi dinleniyor, akşama bakalım neyle karşılaşacağız. Neticeyi yazarım.