Bizim de var bir uçurtma anımız, geçen sene yeni başlayan bir uçurtma şenliğine gittik.
Süper uçurtmamız süper uçtu, uçtu dayanamadım elinden aldım benim ufaklığın...
Bir kurtuldu elimden, hop denize ...
Denizdeki bir kaç genç yüzerek ipin ucunu yakaladı, yüze yüze sahile getirdiler.
Ben de ipi çekiyorum uçurtma suyun yüzeyinde görünüyor ama bir türlü gelmek bilmiyor.
Kızlar hayalkırıklığı içinde...keyifleri yarım kalmış, ben kendi çocukluğuma döneyim derken bin pişman çocukların keyfini bozdum diye...
Son ipi de sardığımda anladım ki uçurtma üçgen teraziden kopmuş...
Yıllardır kaçırdığımız deniz topu, uçurtma, şişme yataklar acaba Yunan kıyılarında kimlerin eline geçmiştir diye merak eder dururum.
Bir daha ellemem..herkes kendi uçurtmasını tutsun.
|