Değerli dostlar;
Sevgili günebakan, sevim4, Birol, kılıç, sevim.K, begonya26, Adalet Yağcı, dağ çiği.
Son derece yürekten olduğuna inandığım sözleriniz beni kamçılıyor. Galiba hepimizin sadece bu tür dayanışma örneklerine ihtiyacımız var. İnanın yazdıklarınızla daha da gayretleniyorum.
Sabahtan bu yana, bahçedeki dondan etkilenmiş bitkilerimde, üstten dibe budama yaparak, hangi noktaya kadar kurumuşlar, onlara baktım. Sonuç dünkü tesbitlerimden farklı değil!
Abutilon; 2 metreyi geçen boyda bir ağaçcık olmuştu. Şimdi canlı olan, 30-40cm. boyunda ama güçlü bir kök yapısına sahip olduğu için bu sene sonunda da ayni duruma gelir görüşündeyim.
Melisalar; zaten budanıp, budamada elde edilen dallar çeliklenecekti. Şimdi dalların üst bölümleri kuruduğu için, 20-30 cm. den sert bir budama yaptım. Onlardan çelik alamadım o kadar.
Boulevard' larım da normalden fazla ibre kuruması olmuş. Biraz kelleşecekler. O kadar.
Kocayemiş(Arbutus Unedo); ölmemiş ama bu sene meyve vermiyeceği gibi, gelişimi biraz sekteye uğrayacak.
Kaymak Ağaçlarımın birisi iyi! Diğerinin de dalları yaş. Sadece yapraklar dökülmüş. Zeytin Ağacının bir gibi. Onlar için zaten özdeş bitkiler deniliyor. Birbirlerinin yetişme koşulları aynı imiş! Özellikle iklim istekleri.
Yeni dünya(Malta Eriği)nin; varolan birkaç meyvesi yanmış, yeni sürgün yaprakların bir bölümü de.
Asıl hasar Calistemon(Fırça çalısı)' larda. Üç tane, boyum kadar idiler. Sadece biri, yerden 25-30 cm. olan bölümündeki tek dalı ile yaşamını sürdürecek. Diğer ikisi köküne kadar donmuş gibi. Ama ben yinede onlarıda 20cm. boyda bıraktım. Belki!, diye.
Enteresan olan bir şey, yaz sonunuda bir arkadaşımın hediyesi olarak diktiğim, minik ''Çin Yelpaze Palmiyesi'' ne hiç bir şey olmaması! Demekki donlara karşı çok dayanıklı bir cins imiş!
Sevgili sevim4;
Teşekkürederim. Benimde inci Çalım a hiç bir şey olmamış. Hatta dün gelirken İstanbul' dan birde ''Beyaz İnci'' getirdim. Hemen yanıbaşına dikiverdim.
Değerli arkadaşlarım.
Hepimiz birbirimizden aldığımız güç ve heves ile aynen devam edeceğiz. Ta ki, gücümüz tükeninceye dek. Yani azimle devam.
