Ben oğlumdan çok daha fazla seviyorum uçurtmaları, kaç kez beraber uçurmaya gitmiştik ama hep benim elimdeydi.
Şimdi imkanlar, malzemeler çok, yapmayı bilmeyen de hemen kaynak bulup öğrenebiliyor ama eskiden yapılan uçurtma hazırlıklarını dinlemeyi çok seviyorum. Bu nedenle Sn. Hosseda ve Sn. Lilium'um yazıları çok hoşuma gitti.
Biz de çocukken çıtalı uçurtmamızı kendimiz yapardık, yapıştırıcı olmayınca un-su karışımı kullanırdık, kuyrukları yarış içinde önce bitirmeye çalışır ya da küçüklere yapması için verirdik ve ağabeylerin kuyrukları jiletli uçurtmalarına arada yakalanırdık. Maalesef kasnak malzemesini Sn. Hosseda'nın güzel anlatımındaki gibi kendimiz yapmazdık, kırtasiyeden hazır ahşap çıta olarak alırdık. Bu nedenle kasnak yapımını merakla okudum.
Uçurtma sonuçta uçursa da uçurmasa da uçurtma oluyor ama emek aşaması çok güzel ve özellikle çocukların becerilerini, pratikliklerini geliştirmesi açısından çok yararlı. Hazır malzemesiz ortamında ne uğraşlarla uçurtma yapabilen çocukların ömür boyu kazandığı çok şey oluyor, eminim kasnak hazırlığı da çok şey vermiştir Sn. Hosseda ve arkadaşlarına.
Not: Yapmaktan ve uçurmaktan korkanlar, hiç olmazsa şeytan uçurtması yapıp, balkonlarının bir kenarına asarlarsa ara sıra el atabilirler. Balkon yüksek olunca kimse görmez
