[hosseda]

Sayın Todor,

Bende pek severdim kasnaklı yapmayı. Hatırladığım kadarı ile yazayım :

Sekiz köşe rağbette idi bizim oralarda. Her evin bahçesinde kesilmiş ve kurumaya bırakılmış kargıların içinden kalıncasını seçerdik.
Uçurtmanın boyutu mühim meseleydi. Eğer büyükçe ise yapılacak uçurtma epey kalınca seçilen bir kargı ikiye bölünürdü yukarıdan aşağıya. Yarım kargılarda tekrar yukarıdan aşağıya bölünür ve 4 adet kasnak elde edilmiş olurdu ( biz uçurtma hiç demezdik, kasnaklı idi isimleri). Bu kargılar istenilen boyutta düzgün şekilde alttan ve üstten kesilir ( uçurtma yere bırakıldığında üst kenar bele yaklaştıysa usturuplu bir uçurtmam var deyebilirdiniz.) ve bilahare çakı ile onun iç kısmı sert kabuğa dayanıncaya kadar yontulurdu. Kenarlar düzeltilirdi, bilhassa kargının boğum yerleri dümdüz olmalı idi. Sonra kargıların uçlarından yaklaşık 1,5 cm. aşağıya ipin bir kaç tur atabileceği çentikleri açardık. Bunlar hassas çalışma isterdi. Fazla derine inerseniz yukarıda rüzgarla çıt diye kırılırdı kargı.

Sıra geldi diğer malzemelere. Uçurtma için yağlı kağıt ideal idi ama onu alacak harçlık olmadığından kağıdı kaliteli, okunmuş gazete bulmak gerekiyordu. Bir miktar sağlam ince sicim ve unu su ile yoğurarak yaptığımız tutkal ve de kuyruk kesmek için gerekli bir makas.

Kasnakları iyi geremeyenin uçurtması yerden bile kalkmazdı. Kargı uzunlukları iyi ayarlanmazsa gene iyi uçurtma yapmış olamazdınız çünkü tepeden yere dikilirdi hatalı tasarım. Dikilmesin diye orta kargıyı geniş tutayım dedinizmi de bu defa hantal kalırdı, rakip kuyruğa bağladığı jiletler ile sizin ipi kolayca kestirirdi. Uçurtma ne kadar hassas ölçüler ister ise kuyruk da aynen özen isterdi. Uzun kuyruklu kasnaklı havayı bulunca gelin gibi süzülürdü ama eğer kestirmeceye uçuracak iseniz uçurtmaları gene iş değişirdi. Dengeli ve kıvrak bir kasnaklı lazımdı size o zaman, yani kuyruk uzun olmayacakdı. Kısa kuyruk da her an kasnaklının yere dikilmesine sebep olacağı için gene ustalık şart olmaktaydı.