|
Bundan 6 ay önce dışarda çocukların elinden kurtarıp evime aldığım yavrucağın bugün yolda ölüsünü buldum!!
Biraz hava alsın, dışarıyı tanısın diye göndermiştim zaten yavaş yavaş da dişi erkek kedi ayrımına varıp dişilerin peşinden koşmaya başlamıştı. Ben de zavallıyı boğmak istemedim dışarı gönderdim.
Okuldan dönüşte yol ortasında ölü bedenciğiyle karşılaştım! Ne yapacağımı bilemedim dondum kaldım. Araba ezmemiş başının yere gelen tarafı kan içindeydi sanırım birilerinin attığı taştan kaçamamış, kendimi o kadar kötü ve suçlu hissediyorum ki ben dışarı göndermeseydim bunlar olmayacaktı! Ağlamaktan gözlerim şişti. Zavallı hayvanı itin kopuğun şerrinden koruyamadım. Biz ısrarla yaşatalım diye uğraşırken bu canilere ve caniliklere hiçbir anlam veremiyorum. Hepsini Allah'a havale ediyorum...
Kuzumun, bir tanemin resimlerine bakmaktan başka elimden gelen hiçbir şey yok!
|