|
İş yerimin büyük güzel bir bahçesi var ve bir sürü farklı bitkinin bulunduğu seraları. Vakit buldukça bahçede dolaşıyor ağaçları izliyorum.
Sonbaharda bu bahçe hüzün taşıyor yüreğime, belki de hüznümü gömüyor kendi yüreğine. Ayrımında değilim.
Bu günlerde ruhumun koridorlarında farklı kapılar beliriyor, zamanım onları açmaya çabalıyarak geçiyor.
Bir de beni ne sevindiriyor biliyor musunuz dostlar?
On gündür buradayım ve geldiğim günden beri kendimi bonsai severler ailesinin gerçek bir üyesi gibi hissediyorum.
Burda olan ve bana böyle hissettiren herkese derin sevgilerimi sunayım istedim bir sonbahar akşamında, kapıları kapama anında...
|