Sevgili kardelen,
Arta kalanıma , anılarla yüklü mis kokulu karanfilimle beni yeniden buluşturduğun ne kadar teşekkür etsem yetersiz kalır.
Ben de hala son kalan tohumlardan yetiştirmek için çabalıyorum ama nafile çabası oluyor benimkiler.
Önemli olan
bu güzel karanfilimin yok olmaması , can bulmasıydı. Senin ellerinde yeşerdi ve bana kadar geldi.
Kargoyu aldığımdan bu yana napacağımı şaşırdım. Zengin bir toprak karışımı hazırladığımı düşünüyorum, umarım sever. Uzun süre saksı kucağımda, bir balkona , bir salona taşındı. Sonunda gece salon, gündüz balkonda durmasına karar verdim
Karanfilimin yavrusu, güzel minişim benim, lütfen yaşa...
