|
Sevgili Adalet, sana ufak bir sır vereyim. Daha evvel o bölümde yanmış hayvan gübresi yığılıydı. Sonra bahçe yavaş yavaş yerine oturmaya başladığında gelen gübreyi aşağı kapıdan içeri alıp o taraflarda depolamaya başladık.
Buradaki gübrede kendi kendine eriyerek toprağa karıştı. Şimdi oradaki nergisler hem daha boylu oluyor hem de erken çiçekleniyor.
Ön kapı girişinin hemen sağında olan sümbüller, nergisler daha yeni yeni topraktan başlarını çıkartmaya başladılar.
Sevgili Birol, ben her sene topraktan sökmüyorum. İki üç senede bir söküyorum, çanakları temizleyip otlarını yoluyor, gübre atıp soğanlarının yavrularını ayırıp hemen yeniden yeni çukurlara ekiyorum. Hiç soğanları çıkartıp da depoda muhafaza etmedim, daha doğrusu ilk sene denemek istedim hepsini çürüttüm, bir daha yapmadım.
Ama demin resmini bastığım nergisler, dediğim gibi bol gübre ile kaynaştığından olacak ekildiğinden beri hiç sökülmediler, hersene çoğalıyorlar ve boyları da diğerlerine göre daha uzun. Ekileli de sanırım sekiz, on sene olmuştur. Bir veya iki soğandır.
İşin doğrusu da oraya ektim mi yoksa düşen soğanlar mı oldu bilemiyorum, zira oraya sadece İrisleri ektiğimi hatırlıyorum.
|