Hastanede geçen çok can sıkıcı bir haftadan sonra, neyse şimdi her şey yolunda. Şimdi kendime gelmek için bahçede nefes alıyorum, her şey geçmişte kalıyor, unutuyorum ve sonbaharın bahçeye ne kadar can kattığını görerek mutlu oluyorum.
Bütün yaz içindeki çiçekleri büyütemeden bekleyem saksım şimdi mutlu.
Katmerli cam güzelimden geçen sene çelik alıp kışı evde geçirtmiştim. Bu mevsimde iyice gelişti.
Yürüme yoluna döktüğüm mıcırların arasında yüzlerce cam güzeli çıkıyor, bazıları açmaya bile başladı. Yol kenarındaki kesin hatlar kayboldu, daha doğal hale geldi ama ben daha çakıl alıp üzerine seremedim, bahara kaldı.
Bodrum papatyaları tek tük açıyor.
Baharda, duvara nasıl can vereceğim, yeşillendireceğim derken, sarmaşıklar inanılmaz hızla büyüyorlar.
