Bence bir kaç sene daha bekleyin köpek sahibi olmak için. Her gün 2 saati ayırım demişsiniz ama zor. Kızınız henüz küçük, eşiniz köpek istemiyor, bütün yük sizde olacak.
Küçük köpek, günde bir çok kez tuvaletini yapacak, eğitene kadar zaman geçecek, temizleme işi size düşecek. Oyun oynamak isteyecek. Sibirya Kurtları havlamaz deniyor ama komşumda 2 tane vardı, kapatılmaya hiç tahammülleri yoktu, durmadan uluyorlardı ki inanın havlayan köpeğe razı olursunuz. Çok özgür ruhlulardı, kesinlikle söz dinlemiyorlardı, hiç evlerine bağlı değilllerdi, fırsatını bulur bulmaz kaçıyorlardı.
Küçük köpeğin tek sorunu tuvaleti olmayacak, bu arada bir çok kez hastalanacak, bakıma ihtiyacı olacak.
Siz kurallar koyup eğitmek istedikçe, küçük kızınız şımartacak, kurallar boşa gidecek... Oğlum 7 yaşındaydı köpek sahibi olduğumuzda, biz topu atıp getirmesini istedikçe o kovalıyordu. 4 yıldır halen topu bize getirmiyor, onu kovalamımızı bekliyor. Sadece elimizde ödül maması varsa getiriyor.
Makinin köpeği gibi küçük bir köpeğin alfa olmasından rahatsız olunmayabilir, şirin görülebilir ama iri bir köpeğiniz varsa kesinlikle Alfa (lider) siz olmalısınız. Sokakta sizi sağa sola çekiştirerek götüren, yöneten bir köpeğin sahibi olmayı istemezsiniz sanıyorum. Bunun için en azından temel eğitim şart.
Alıp ta sonradan zor gelip verecek yer arayacaksanız hiç almayın derim.
Bu olumsuzlukları yazdım diye karşıyım sanmayın sakın, en kötüsünü düşünüp kendinizi ona göre hazırlayın istedim.
Yineliyorum, her gün 2 saat gezdirmek sözde olabilir gibi ama imkansız.
Düşünün, sabah kızınızı mı hazırlayacaksınız, siz mi hazırlanacaksınız, eşiniz de ilgi bekleyecek, köpeği mi yürüyüşe çıkacaksınız. Akşam eve geldiğinizde, yemek mi hazırlayacaksınız, köpeği mi çıkaraksınız, kızınızla resim mi yapacaksınız... Ya sizin hiç dinlenmeye ihtiyacınız yok mu?
Her şeye varım diyorsanız, kaçırmayın arkadaşınızın bebeğini.