|
Buralardan ancak bu kadarı elimden gelebiliyor Sevgili Lalezan. Ben de iki gün önce Zeytin ve Kömür kardeşleri bir tanıdığımın gözetiminde olmak kaydıyla sitelerinin bahçesine götürdüm. Şimdiye kadar iyiler, çok mutlular. Ama bugüne kadar evimde iki ay kadar bakmış olduğum bir kediyi hep bir eve verdiğimden bu olayı hala üstümden atamadım. İki gecedir migrenle boğuşuyorum. Site bahçesinden merak yüzünden kaçacaklar ya da uzaklaşacaklar da başlarına bir şey gelecek endişesinden kurtulamıyorum ya da bir arabanın... Dilim varmıyor. Üstelik hep bu haberi beklemekten başka çarem de yok. Şansları açık olsun. Sıklıkla görebileceğim bir yerdeler ama bu beni rahatlatmıyor. Evde intihara eğilimli depresif 15 yaşındaki kedim Oğlum' la onların arasında bir seçim yapma zorunluluğu çok yıprattı beni.
Ama şundan eminim Kınalı şimdi özgürce koşuyor ve zıplıyor, o artık bir melek...
|