Bugünlük son sukulentim sizlere:
Yeşim ağacı sanırım. Datça'ya erken gidişlerimden birinde kimsecikler yokken bir bahçede ağaçlaşmış anaçtan, küçük bir dal kırdım korka korka, hem de az ileride tepede karakol
(yazın gittiğimde neredeyse yok edilmişti budanarak. İçim acıdı keşke daha çok alıp dağıtsaydım dedim.)