Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi hosseda
Sayın Savaş,
125 numaralı mesajınızda defalarca tekrarladığınız koç yumurtasının kebabını topluluk içinde öyle isteyemezsiniz. Yakışık almaz çünkü. Buraya da o şekilde yazmamanız gerekirdi. " Billur kebabı " derseniz ilgilisi anlayacaktır talebinizi.
Hoşçakalınız.
|
Ben derdimi anlatamıyorum.
Ne Penis Biberinin adını ne de Taşşak Kebabının adını ben koydum. Ben Sadece olanları söylüyorum. Burada biz "elit"ler onu, bunu, şunu ayıp görürken orada o "halk" bunu böyle biliyor, böyle kullanıyor. Ben halkın kabul ettiği kelime ve kavramları rahatlıkla kullanırım. Çünkü o ayıp ki zaten halk için var, halk bunu ayıp görmemiş ben nne yapayım.
Tolstoy ne demiş, "bir kelime halk tarafından tutulursa yaşar, tutulmazsa yaşamaz." Halk tutmuş, benden de hikayesini dile getirmek kalır. Sakın ha arkadaşlar, kelimelerin büyülü dünyasının bizi hapsetmesine izin vermeyelim. Onlar sadece kelime. Nesnelerin birer yansımaları. Benim bahsini ettiğim konu, felsefeye dair.
Nedir, "ayıp" olan. Bugün ayıp olan yarın ayıp olmaktan çıkar mı? Eğer bize ayıp diye öğretilenleri sorgulamaz isek, kendi tabularımızda yitebiliriz. Vaktin birinde Sevgi Soysal, bir eserinde, cinsel deneyimini bir eşek ile yaşayan bir köy delikanlısından behseder, kitap yasaklanır ve toplatılır. Ama kimse o delikanlının gelişim sürecinde olup bitenleri sormaz, anlamak istemez. Efendim sapık işte, "ahlaka mugayir" işte... Sakın, bu genç, bastırılmış ve ayıplanmış bir cinselliğin kurbanı olmaya?
Kemal Tahir'in ilk romanlarını okuyun, cinselliğin insan yaşamındaki çarpıtılmışlıklarına dair o kadar belirgin öğeler var ki... Eh, artık lütfen anlaşılayım ben. Maksadım ayıba pekmez çalmak değil dostlar. Ayıp da insanın zihnindedir. Benim çocuğum bana sorarsa bu biberin hikayesini hiç çekinmeden anlatırım. Biberi gocundurmam.
Sevgilerimle.