Elimin altında fazla saksı yoktu. Ben de çiçekleri geçici olarak
"Ülker'in Saksısı'na diktim. Sonra benim de hoşuma gitti o bir arada görüntüleri. Sanki yabancı bir yere geldik neresi burası çekingenliğiyle birbirlerine sarılmışlar gibi saksıdaki görüntüleri.
"Hadi siz birlikte havaya, toprağa alışıncaya kadar birlikte durun, sonra sizi kendi yerlerinize alayım. O zaman da fazla ayırmayacağım söz, komşuluk yaparsınız birbirinizle, sabahları günaydın diyerek sohbet ederisniz, ben de aranıza katılırım" dedim. Kabul ettiler sanırım sabah biraz daha canlıydılar.
Tekrar teşekkür ediyorum Sevgili Ülker
