|
Sevgili Güler, bizim yaşımızda insanlar hayata biraz daha derinlerden bakıyor hatta yükseklerden.
Yüksekten baktığımızda bütünü daha iyi görebiliyoruz, detayların içinde kaybolmadan, bu yüzdendir ki, etrafımızdaki insanlara yakınlarımıza tecrübelerimizi aktarmayı seviyoruz, tabi onlar almak isterlerse.
Yalnızlığı seviyorum(kimseler duymasın), yanlış anlaşılıyor ama ben o yalnızlığın içinde öyle çok şey buluyorum ki, bunun keyfini tek başıma yaşamak biraz özel hissetmemi sağlıyor.
Hissettiğim o anlarda benliğimin kâinatın farkına varıyorum, hayatın hay huylarından uzaklaşıp, kendimi dinliyorum, tıpkı senin, köyün çobanının kaval sesini dinlediğin gibi.
Nefes aldığımı, yaşamın benden neler götürüp neler getirdiğini düşünüyorum, hiç şikayetçi olmadım hayatımdan, çoğunlukla mutlu bir insanım, etrafımdakilerin de mutlu olmasını arzu ederim, ne yazık ki, bazan o mutsuz insanlara ulaşmak çok zor olabiliyor.
Can dostum, senin ruhunun da yaşamın güzellikleri ve her şeyi ile parladığını görebiliyorum, yüzünü bile görmediğin, belki de hiç bir zaman göremeyeceğin insanları mutlu edebilmek için çırpınıp duruyorsun, Allah gücünü ve ışığını daim eylesin, ben de seni çoook seviyorum.
Sevgiyle kal.
|