|
Konu başka bir tarafa doğru gitmekte iken ben yüksek müsadelerinizle en başa, yani Penelope arkadaşın sorununa dönmek istiyorum.
Toplum içinde yaşama kuralları var. Kaldı ki dağ başında bile olsanız doğanın kendine özgü kanunları var ve orada da başına buyruk bir hayat sürmek mümkün değil. Mümkündür diyenlere sadece bencil diyebilirim. Meşhur bir söz vardır ya, senin özgürlüğün bir başkasının özgürlüğünün başladığı noktada biter diye. Bu durum için söylenmiş sanki. Hele hele apartman- site gibi kalabalık insan topluluklarının olduğu bir yerde insanlararası saygı şart. Benim kadar kedi-köpek-börtü-böcek seven olmasın ama yapılanı ben de saygısızlık ve düşüncesizlik olarak değerlendiriyorum. Ben de hayvanlar için su ve yemek bırakıyorum, onları besliyorum ama bunu yaparken başka insanların hayatlarını etkilemeden yapmaya çalışıyorum. Allerjik bünyede olan insanlar var ve hayati reaksiyonlar söz konusu olabiliyor. Sırf biz hayvanları çok seviyoruz diye onları(rahatsız olan insanları) hiçe saymak sizce doğru mu? Diğer yandan, arkadaşımızın söylediği de çok doğru, onlara yaşam alanı bırakmadık. Onların yaşadığı yerlere kentler,binalar,metropoller inşa ettik. O halde birlikte yaşamayı öğrenmek zorundayız. Ben sitede yaşıyorum fakat yemek artıklarını ve su kaplarını zaten kedi ve köpeklerin uğrak yeri olan çöp yakınlarındaki temiz bir köşeye bırakıyorum. Şimdiye kadar şikayet eden ya da rahatsız olan olmadı. Demek ki hayvanları da düşünüp, koruyup, gözeterek insanlarla uzlaşma sağlamak mümkün, bunu büyük bir meydan savaşına döndürmek çok anlamsız. Eğer bahçenizde olmalarından rahatsızsanız, uygun gördüğünüz boş bir arazi ya da bölgede onları besleyerek, hem bahçenizi kurtarmış hem de hayvanlara yardım etmiş olursunuz. İnsanlar da hayvanlar da bitkiler de huzurlu olur. Uzlaşmacı çözümler yerine elimize savaş baltalarımızı alıp çığlıklarla karşı tarafa saldırmak yüzyıllar boyu insanoğluna bir fayda getirmedi. Bunun en güzel kanıtı cilt cilt yazılmış tarih kitaplarında mevcut. Hatalıysam lütfen...
|