Teşekkürler Gökçeada güzel cümleleriniz için
Memleket havası gibi sıcak mesajınız.
Dün hoş ama bir o kadar da duygu dolu bir olay yaşadım.
Bir öğrenci velimiz geçen yıl çocuğunu okulumuza kaydettirdiğinde sohbet arasında akrabam olan bir aileyle aynı köyde yaşadıklarını öğrenmiştim. "Annemi yanınıza getireceğim. İnanıyorum çok sevinecek" demişti. Aradan neredeyse bir yıl geçti. Söz arasında "annemi getiremedim size ama annemin memleket kokan selamlarını, sevgilerini getirdim" dedi. Gözlerim doldu. Çok özledim dedim. Taşını, toprağını, dağını, denizini, havasını suyunu, çocukluğumun o can insanlarını.. Bugün de sizin mesajınız
Annemin eli değmiş yemekleri yapamam. Keşke yaşasaydı onun anlatımlarıyla yapabilseydim aynı tad olur muydu bilmiyorum. Nicedir yemedim karalahana sarmasını. Kendim de yapmadım. Kimbilir denerim belki bir gün annemi yadederek. Kırağı değmiş, yumuşamış karalahanayla etli karalahana sarması yaparım