Harika bir günün çoooook kısa bir özeti.
Agaclar.net, kardeşbitkiciler dolmuşda kotayı bile aşınca aramızda yerde yatanlar çıktı
Sonra yolda birleşmeler derken, bahçeye vasıl olduk. Bahçe sahipleri, sonradan yeni katılımlarla birlikte sayımız epeyce bir arttı. Bu kadar kalabalıkta zordur ama biz gerçekten yakaladık o uyumu.
Sadece bir kuş sütünün eksik olduğu harika bir soframız oluşmuştu. Hani derler ya "ayıp olmasın" ama vallahi insan ne yiyeceğini şaşırıyordu. Herkesin ellerine sağlık. Lezzet yarışması gibiydi gerçekten. Herkes döktürmüştü
Tam insanın diyet yapmaya başladığı bir dönemde olacak iş değildi bu ya, ne yapalım her zaman insanın önüne böyle çeşit gelmez diye ona değdi buna değmedi yaptık. Yine de insanın gözü doyuyor galiba çeşit bu kadar bol olunca fazla yenmiyormuş. Bir tek kişi hariç
, Baobab'ın o kadar yiyeceği neresine depoladığını bir türlü anlayamadım.
Yemek sonrası ve de sıcakta tam herkese bir rehavet çökmüşken, bahçe gezisine çıktık. İnsan okuyor ama bilgiler pratiğe dökülmedikçe zamanla uçup gidiyor. Gözümle gördüğüm birbirine yardımcı bitkiler bilgi olarak bende tam kalıcı olacak. Ceyhan'ın evlatlarını sakınan bir baba tavrıyla bahçeye sahip çıkması ciddi anlamda çok hoştu. İşte bu dedim "emeğinin değerini savunma". Oldukça değerli bilgiler aldım. İlerde işime çok yarayacağından eminim.
Günün en hoş anlarından biri de Ceyhan'ın elimize poşetler verip "hadi istediğiniz kadar kiraz toplayabilirsiniz" demesiydi. Tertemiz, hiç bir kimyasal değmemiş, sapına dek organik kirazlar bizi bekliyorlardı. Yalnız biz kentkökenliler için işin hiç de öyle kolay olmadığını 5. dakikada anlayıverdik. Önünüzde sarkmış dallarıyla kirazlar duruyor ama en babamız 1,5 kilodan fazla toplayamadık. Tarım işinin ne kadar zor olduğunu ben kendi adıma bir kez daha gördüm. Biraz da ürktüm diyebilirim.
Sonra Kirmir sefası geldi. Büyük küçük çoluk çocuk kendimizi suyun içinde buluverdik. Ben bu yüzden tenekede tavuk olayını kaçırmış bulundum. Neyse ki denizakvaryumu bol bol görüntülemiş. Hem tenekede hem de mangalda pişen tavuklar da mideye indirildikten sonra yavaş yavaş toparlanmaya başladık.
Gruplar ayrıldı. Biz şelale denilen bir yerde (harika bir kaya bahçesi örneğiydi) bir mola yaptık. İnanmayacaksınız ama karşımızda Antep fıstığı ağaçları vardı. Arkadaşlar fıstıkları da satın aldılar. Çayımızı içtik, yola koyulduk. Gişelerdeki gecikmeyi de atlatıp günü noktaladık.
Tadı damağımda kaldı desem yeridir. Çok güzel bir gündü, çok. Artık bu sıcaklarda bir daha toplanmayız belki ama sonbahara dek birbirimizi özleyip, tekrar biraraya gelmek çok hoş olacak.