İmal ettiğim kompostları sebze adalarında kullanıyorum. Coco-peat, kompost, biraz killi toprak, biraz yanmış keçi gübresi, biraz iz element ve biraz da leonardit katkısından oluşan harçtaki bitkiler, sadece keçi gübresi verilerek geleneksel usulde dikilmiş fidelere göre iki misli gelişim gösterdiler. Sebzeler hem vegetatif olarak çok geliştiler, ki bunu kök sistemlerinin iyi gelişmiş olmasına bağlıyorum, hem de diğerlerine göre iki misli çiçek ve meyve bağlama gelişimi gösterdiler. Burada kompostun etkisini tam olarak ölçmek kolay değil tabii. Yine de iki etki bariz bir şekilde ifade edilebilir.
Birincisi, komposttaki yüksek nitrojenin vegetatif gelişime olumlu etkisi. İkincisi ise, sebze adalarının üzerine ayrıca malç olarak kapladığım 8-10 santim kalınlığındaki tabaka sayesinde ideal bir nem oranının muhafaza edilebiliyor olması. Coco-peat kullanmayıp daha çok kompostu harcın içine karıştırsaydım bu sefer de kök gelişimi için gevşek, sıkışmayan ortam hazırlanmasına direk katkısı olacaktı. Coco-peat kullandığım için bu rolü coco-peat'e vermiş oldum. Ancak, kanımca kompost bu rolü de mükemmel üstlenebilir.
Bu arada, yeni bir kompost denemesine başladım. Çiftlik gübresi kullanımında (yanmış bile olsa) genelde iki dert vardır. Birincisi ot tohumları, ikincisi ise zararlı yumurtaları. Bu yüzden hep korkarak kullanmışımdır. Korktuğum da başıma geldi hep. Bu riski yok edecek, dahası nitrojen takviyeli, (bir tür) pastörize çiftlik gübresi yapmaya karar verdim.
Her biri 30 kg. ağırlığında 50 çuval yanmış keçi gübresi getirttim. Boşalan bir kompost kabına çim kırpıntısı ve gübreyi harmanlayarak doldurdum. Bir bakıma, kahverengi malzeme yerine sadece gübre kullanmış oldum. Tek bir kompost kabına 5 çuval gübre ve 10 çuval çim kırpıntısı (ağırlık olarak eşit gibi) kullandım. İyice sulayarak fermentasyonu başlattım. Ertesi gün ısı bu güne kadar hiç görmediğim bir seviyeye çıktı. Yumurtayı gömsek rahatlıkla pişer gibi geliyor. İki hafta içinde kullanılır duruma geleceğini tahmin ediyorum. Bakalım ne olacak?
|