motorları arkada olduğu için, çok fazla motor sesi yok (ama araba kabininden daha çok tabii). "fixed wing" denen ve minyatür uçağı andıranlarda ise ses daha da az...
Benim binmiş olduğumda, her tarafı açık olduğu için, rüzgar sesi de vardı, ama rüzgarı, etraftaki kokuları vs hissetmenin keyfi inanılmazdı (Bu açıdan biraz motosiklete benziyor. Motosiklette de, uzun yolda, o yörenin kokuları gelir sürekli burnunuza. Kemalpaşa'dan geçerken şeftali, Tavşanlı'dan geçerken kömür, iç anadoluda bğday, vs..sürekli doğayla sarmaş dolaş yani)
Heyecan kısmına gelince..Açık söyleyeyim, başta biraz endişeliydim (ilk kez bindim), ama yukarı çıkar çıkmaz geçti endişem. O kadar dengeli, o kadar rahat ki kullanımı, hiç bir endişe kalmıyor. zaten, belki biliyorsunuzdur, siz dümene hiç dokunmasanız dahi, kendi kendine dengeye gelip uçacak şekilde ayarlanmışlar. Ayrıca, her ultralightta, belirli bir açıda otomatik açılan paraşüt var. zaten ağırlıkları fazla olmadığı için, her halukarda (paraşütle de olsa) gayet güzel yere indiriyor. Ayrıca, dümeni öyle aşırı hassas değil. Size sadece ufak tefek düzeltmeler, manevralar vs yapmak düşüyor. Kısacası, devasa kanatlı, aşırı manevra yapmayan, az yakıtla sakin sakin ve bol bol uçuran cinsten bir araç (hatırladığım kadarıyla, 100 km de 2-3 lt kadar yakıt harcıyorlar. yani, ortalama bir motosikletten dahi daha az)
Aşağı indikten sonra, kendi kendime yemin etmiştim, ilk fırsatta bir tane alacağım diye. esasen benim en önemli hayallerimden birisi, ultralight ile milletleraarası seyahat edip sonra da yaşadıklarımı yazmak..Bir gün olacak işallah..
