Ekonomik hayat, dinamik bir hayattır.
Meselelere tek açıdan bakıldığında, o tarafın sözcüsü olunur, tarafın hangisi olduğu, sonucu değiştirmez.
Oysa ki ticarette, üreten, tüketen ve bu ikisi arasında uzunca bir zincir bulunmakta.
Yazar; bakkal, kasap, küçük esnaf olsam....hükumete ve yerel yöneticilere oy vermezdim... diyor.
Bu, kanımca
hükumete oy vermeyin mesajının değişik biçimde sunulması.
Ben de şöyle derim o zaman: Ben, nihai tüketici, beni, kasaba, bakkala, manava, özetle bunlardan kazıklanmaya mahkum eden hükumete ve yerel yöneticilere...
Ne oldu şimdi?
Seçsin bakalım hükümet, tüketiciler mi çoğunlukta, yoksa (aslında kendileri de birer tüketici olan) bakkal, kasap... mı?
Bu şekilde işin içinden çıkılmaz.
İnsanlar, hiper-süper her ne ise marketlere hükumet zoruyla mı gidiyor?
Bu yazıyı yazan, bu yerlere gitmiyor mu?
Bakın, vaaz gibi olacak ama islamda (yanılmıyorsam) ticarette, serbest pazar ekonomisi geçerli, isteyen istediği yerden mal alır ama öncelik, şartlar aynı ise kendi mahallesindeki satıcıdadır, burada pahalı veya başka yerde aynı fiyata daha iyisi varsa oradan almak alıcının hakkıdır.
Satıcılar, mallarının ayıbını açıklarlar, mostra yapmazlar, yeminle, överek mallarını beğendirmeye kalkmazlar.(Var mı böyle bir satıcı?)
Gidiyorsun manava, sıkıysa elini sür bir domatese. O ne verirse almak zorundasın, ya hipermarkette, kendi elinle (hepsini mıncıklayıp çürümelerine sebep olarak)
istediğini seçiyor, istediğin kadar alıyorsun.
Araban varsa ücretsiz park edip, rahat rahat alışveriş yapıyorsun.
(Aykırı olguları yazarak, insanımızın henüz bulunduğu seviyeye işaret etmek istedim.)
Devlet zoruyla ya da bazı yazarların, bazı kesimler üzerinden bir yerlere gönderme yapmalarıyla ekonomik kurallar değişmez.
Ekonomi, kendi mecrasında kendi bildiği gibi akar, buna ayak uyduran yaşar, uyduramayan boğulur gider.
Sayın yazar, neden bakır tencere imalatçılarına, kalaycılara, el süpürgesi yapanlara, eşek, katır semeri dikenlere.... sahip çıkmıyor.
Onları da koruyalım değil mi, yazık adamlara, çelik tencereler kaldırılsın...
Başınızı ağrıttım, kusura bakmayın.