öyle mutluyum ki bunu sizinle paylaşmak istedim
dün akşam dışarıya çıkmak için eşimle merdivenlerden iniyorduk 1. katta hiç tanımadığımız komşumuzun kapısının önüne yaprakları sulamaktan sararmış olmuğunu düşündüğüm bir dif duruyordu...
içim kıpır kıpır oldu kapısını çalıp sormak için fakat eşim buna izin vermedi
gittiğimiz yerde inanın zor durdum bir an önce eve dönüp o çiçek hakkında bir şeyler yapabilmek için....
neyse eve döndük ve ben içim kıpır kıpır geçip geçtim halen aynı yerde durmakta olan o difin yanından...
sonra eşime sen eve git benim biraz işim var diyerek karşı komşumun zilini çaldım...
ablacığım aşşağıda bir çiçek var nolur benimle gel bir soralım belki atmıştır sahip çıkarım ben ona dedim..
o da sabah görmüş çiçeği tam soracakken onun eşide karşı çıkmış başkasının çiçeğini almasına...
neyse biz kol kola gittik..
hiç tanımadığımız komşumuzun zilini çaldık..
merhaba dememizin ardından..
çiçeğin burada dona bileceğinden ve yıpranmış olduğundan bahsettik..
komşumuz dedi ki..
evet ben o çiçeği birisi alsın diye oraya koydum.üzülüyorum ben bakamadım ve hızla durumu kötüleşiyor alın tabii sevinirim dedi..
kucakladığım gibi yukarı çıkardım karşı komşuma bakım yaptıktan sonra bir kökünü de ona vereceğimi söyledim...
ama eve gelince birde ne göreyim.
dif tam tamına 4 kök..
ve her biri bir birine bağlı...
üstelik öyle bir kök varki toprağını tamamen sarmış saksısı küçük geliyor...
bu duruma çare bulmalı dedim kendi kendime..
ve bana ait olan minik bir difimi komşuma hediye ettim sözümü tutmuş oldum...
bu yeni difimi büyük bir saksıya aktararak saksısını büyüttüm hiç ayırmadım köklerinden...
sararan yapraklarını kestim ve yerine yerleştirdim...
dün gece içimde bir çocuk heyecanı vardı resmen...
içim içime sığmıyordu...
bu vesileyle hem komşumuzla tanışmış olduk hemde yeni bir çiçeğe sahip olup onun hayatını kurtardık...
Allahım şükürler olsun o dif artık benim
çiçeklerime resmen aşığım...
şimdi resmini göstermek istiyorum sizlere...
sevincime ortak olduğunuz için çok teşekkürler....