Babam ve ablam Adana ya gitmişlerdi, ablam orada leblebi simit vs. bişeyler aldırmış ama her aldırdığının yarısını yemiş, yarısı derken leblebileri ısırarak bölmüş hatta babacığım kızmış ablama madem ziyan edeceksin neden aldırdın diye neyse ertesi hafta döndüler İstanbula ablam açtı valizi size bişeyler getirdim dedi bizde koştuk (ben ikizim ve küçük kardeşim) birde ne görelim yarım leblebiler şekerler ve taş gibi yarım simit
babamın ve annemin yüzü hâla gözlerimin önünden gitmez paylaşmak ve kardeşlik kadar güzel bişey varmı
(bu bir mutfak macerası değil ama benim için güzel bir anı ve paylaşmak istedim)