Dün nihayet sergiye gidebildik.
Gidebildik diyorum, çünkü sağolsun
Müjgan Hanım beni kırmadı o da geldi.
Değişik ve hoş bir mekana yaraşır resimlerdi. Sergideki tablolara yabancı olmadığımız için hiç şaşırmadık.
İnce ince çalışılmış, bir sanatçı kaygısıyla özenilmiş.
Tablolara baktıktan sonra Müjgan Hanım'a dedikodu yaptım:
"Sahire'nin naif, kırılgan görünümünün altında delişmen bir ruh var. Muhabbet kuşu yaramazlığında, papağan gevezeliğinde bir ruh. Bu da resimlerine duygusal bir devinim olarak yansımış..."dedim
O da güldü,
"Başka türlü nasıl sanatçı olunur ki?.." dedi
Evet
Sahire fırçan hiç durmasın, renklerin solmasın, sanatın daim olsun...