|
16.yüzyıl Türkçesinde Çenâr diye telâffuz edilir.Çınar ağacının,yıllar geçtikçten sonra kendi kendine yanıp tutuşacağı hurafesine inanırlarmış.Çınarın kabuğu soyulduğu için Kavlağan da derlermiş.Gövde kabuğu soyulduğu için yağan yağmurda çabuk ıslanır,elektriği kendine çekermiş.Bundan dolayı yıldırım çınar ağacına çok düşermiş.Yaşlı ağaçların içi çürüyerek dökülür.Geçen zamanla içi siyahlaşır,yanmış gibi görünür...
Dîvân şiirinde çınar,yukarıda saydığım özellikleriyle zikredilir...
|