|
Kangallarım beş yaşında , inanılmaz masum ve iyiniyetli varlıklar.
Sivas'lı okul arkadaşım Üretme çifliginden getirmişti.
Birbirlerinede çok bağlılar.
Kız , oğlandan biraz daha zeki ; arada kemik veriyoruz, yine birgün kemiklerini verdiğimizde afiyetle yemeye başladılar , kız hemencecik kemiğini bitirdi Abrek'se yavaş yavaş tadını çıkararak ,yalayarak oyalanırken , Nise ( kız ) hem koşup hem havlayarak kafeslerinin kenarına koştu ,Abrek'te kemiğini birakıp havlamaya ve kenara geldi , Nise bu firsattan istifade dönüp oğlanın kemigini yok ettiğinde Abrek hala dışarıya (ne gelen nede geçen vardı ) havlıyordu.
|