|
Sevgili fevziye, 11-12 yaşların da yemek yapmak çok büyük bir başarı. Bir de ev de kimse olmadan, yardım almadan yapmak cesaret ve tecrübe ister. Sizin eliniz demek ki yatkın ve beceriklisiniz.
Sevgili Nurbahar, bence sizin de büyük cesaretiniz var şimdi ki çocuklara söylesek ben yapamam **** ben bilmiyorum der geçer. Artık kahve yapmasını biliyorsunuz en azından tecrübeyle sabitlemişsiniz. Şimdiler de aklınıza geldikçe çok gülüyorsunuzdur.
Sevgili Güler teyze, arkadaşınızın anısını bizimle paylaştığınız için teşekkürler. Arkadaşınız kendisine artık dolma sarma makinesi almıştır değilmi ?
Katılımlarınız için teşekkürler.
Dolma ile ilgili bir anı da ben de var.
O zamanlar daha yeni evliyiz eşim yaprak sarma yapmış, sofraya geldi bir iki tane yedikten sonra karar verdik biraz daha pişirelim. Dolmayı saat 22.00 gibi pişirdiği için vakit var daha sonra yeriz dedik ve dolmayı kısık ateşe bıraktıktan sonra başladık muhabbete. O akşam kardeşim de geldiği için scrabıl ( zannedersem böyle yazılıyor ) oynadık biliyorsunuz o da biraz uzun sürüyor. Sonra muhabbet ederken içerden yanık kokusu gelmeye başladı ****** mutfağın kapısı kapalı olduğu için koku biraz geç geldi hemen büyük bir hızla hep beraber mutfağa ama mutfakta san ki sis bombası patlamış göz gözü görmüyor duman ve pis yanık konusu hemen camı açtık havalandırmaya başladık. Duman biraz gittikten göz gözü gördükten sonra, bir baktık ki dolmalar mangal kömürü gibi olmuşlar. Tencereyle beraber hemen çöpe attık ama o yanuk kokusunu hala unutmam hep burnumdadır, ne zaman mutfak muhabeti olsa arkadaşlara anlatır güleriz.
|