|
Bu zeytin sayfasını bulduktan sonra her fırsatta girip neler yapılıyor okumaya çalıştım. Okurken yoruldum. "Önceleri bir "bir" vardı, bir de "çok"." Yani demem o ki:
Zeytin kanaatkar bir ağaçtır, nazlanmaz, ben böyle tanıyorum onu. Bizim ağaçlar ne su veriyoruz, ne habire gübre, ne saatbaşı ilaç...
Eskiden de kanaatkardı ağaçlar aslında şimdi de. Eskiden insanlar da kanaatkardı. Zamanla insanlar daha çok istedi. Ama bir ağaçtan daha fazlasını; sonra daha da fazlasını. Bolca ağaç dikmek yerine acaba ağaçlarımı bunaltıyoruz? Zeytin olmaz da kayısı olur, kayısı olmaz da elma olur. "Ama şimdi her şey "az"."
Kendi yöremden gördüklerimi özetlersem. Alsanız iyi olur dendiği için aldığımız organik tarım belgelerimizle, kimin bizi umursadığı umurumuzda olmadan, alabildiğimiz kadarını alıyoruz. Ama az almıyoruz. Aldığımzıın hesabını tutumuyoruz. Ama az almıyoruz. Bebek ağaçlara iyi bakıyor, ergenliğine gelmiş ağaçları kendi haline bırakıyoruz. Geçerken yanından yarenlik edip, elimizde küçük birer çakı, gereksiz şıvgınlarını buduyoruzdur. Yöreler arasında yetiştiricilikte fark var demek. Ben bu kadar uğraşıldığını bilmiyordum.
Bu söylediklerim sadece zeytin için geçerli değil elbet. Ağaçları boğuyor, toprağı da kirletiyoruz. İlaçlarla çiçekleri, çiçeklerle balları kirletiyoruz. Toprağı kirletiyoruz, tembel yapıyoruz. Tembel oluyor daha çok üzerine düşüyoruz. ****** toprağı tırmalayacak, emek harcayacağız ama... ama... ama...
"Hiç ölmeyecekmiş gibi ölene kadar zeytin dikin."
Dİkin de ne dikerseniz dikin doğa severler.
"Önceleri bi bir vardı, bir de çok. Şimdi herşey az; insana..."
|