|
Dedem Şeref Tipi'nin 50 yıl kadar önce, kesilen bir çınarın ardından yazmış olduğu bir ağıt...
NENE BACI’NIN AĞIDI
O yollarımıza sesti
O kırlarımıza süstü
Ondan esip gelen yeller odalarımıza misti
Onu hangi eller kesti
Çınarıma kıymışlar
Başımızı
Başımızı eğmişler
Alımı çalımı bizeydi
O bir canlı yelpazeydi
Esimiz her gün tazeydi
N’olur kesene kızaydı
Alıp altına ezeydi
Neye dönmüş gelin bakın ortalık
Gölgeliksiz kaldı bizim çocuk çoluk
Meğer oymuş köyümüze kalabalık
Kurtlar , kuşlar dönüp durur alık alık
Çınarımı sökmüşler
Boynumuzu
Boynumuzu bükmüşler
Benim köyüm o çınarla dillenirdi
Soylar soplar dallarında salıncaklar sallanırdı
Gelen geçen yolcular
Onu konak kullanırdı
Uzaklardan gören eden bu yanlara yollanırdı
Bizim övüncümüz oydu
Onca çağlar şuracıkta yayla yaydı
Hay elleri , hay elleri kırılaydı
Yemenlere, Yemenlere sürüleydi
Gide gide tabanları yarılaydı
Ağacımı yıkmışlar
İçimizi dışımızı yakmışlar
Artık yok ki serim serpim gölgesinde uzanasın
Püfür püfür essin de birkaç soluk kazanasın
Dağım taşım artık neyle bezenesin
Çınarımı , çınarımı kestiler
Kaşımızı astılar
Nerde yedi renkler akan süslü dallar
Hani yedi diller döken tatlı diller
Çöle döndü , çöle döndü sağlar sollar
Bir ölümlü susu sardı yamacı
O toplardı yamacına toku acı
Onca çağlık düzenimi bozdular
Anlı sanlı çınarımı kestiler
Çayır çimen boydan boya sus oldu
Şakır şakır öten yerler küs oldu
Onsuz kalan pencereler yas oldu
Bakışları bozkırlara yaydılar
Yeşilimi yeşilimi soydular
Oy sazına , oy sözüne
Çalımına , alımına , süsüne
Oy boyuna , oy bosuna doymadığım
Oy bakmaya kıymadığım
Ölene dek dinmem gayri , yanarım
Çınarım da
Çınarım da çınarım ...
Şeref Tipi
|