Selamlar,
Ben ağaçları bir canlı olarak gören ve seven biriyim.
Ağaçlara dokunur ve ellerimle onları sever okşarım.
Meşe palamutları ektim fidancıklarımın çıkmasını merakla bekliyorum.
Faydacı ve çıkarcı olan insanlarımız buna bir anlam veremiyor.
Belediyemiz hizmet anlayışıyla geniş yollar açtı ve toprağı asfaltladı.
Herşey arabalar içindi. Yapılan bize hizmetti.
Kesilen yokedilen meşe ağaçlarını kimse önemsemedi.
Odun oldular fırınlara, para oldular yeni yapılan cami inşaatlarına.
Meşeler sessizce boyun eğdiler bu kıyıma.
Yerlerine yabancı fidanlar ektiler asker nizamında.
Ama ulu hiçbir ağacımız olamadı yıllardır, olmayacakta.
Çünkü biz her canlıya ekonomik değer veririz, kesmek için yetiştiririz.
Ağacın bizimle birlikte yaşayan bir canlı ruh olduğunu bilemeyiz.
Beton yığını evlerimizin, asfalt yollarımızın, teneke arabalarımızın;
Yıllanmış bir ağaçtan daha değersiz olduğunu ben değil,
Doğa bize anlatacaktır. Çok acı biçimde...
|