Ben de hemen aklıma gelen bir anımı paylaşayım
Sabah işe gidiyorum,şıkır şıkır giyinmiş süslenmişim,saçları da sıkı sıkı topuz yapmışım,toplantı var,aheste aheste ilerlerken biri omzuma sertçe birşey attı,hiddetle döndüm arkama kimse yok,şaşırıp devam ederken topuğuma bir tane daha geldi,yine döndüm baktım kimse yok,çok sinirlenmiştim artık,birileri benimle oynuyordu,sinirle hızlanarak yürümeye devam ettim,bu defa da başıma sertçe atıldı ve acıttı,sabrım taşmış bir şekilde döndüm yine kimse yok,durdum beklemeye başladım artık her kimse çıkacaktı ortaya ben de öfkemi çıkaracaktım.derken başıma bir tane daha çarpıp ayak ucuma düştü,baktım ve şaşırdım kırılmış ceviz ayaklarımın dibinde duruyordu ve farketmemle bir karganın inip cevizi kapması bir oldu...evet karga benim topuzlu başımı parlak görünce sert zemin diye düşünüp cevizlerini kırmayı deniyormuş.hareket halinde olunca da zorlanmış hayvancağız,durunca amacına ulaştı.Düşünün halimi, işe gidene kadar kendi kendine gülen bir tip,toplantıda bile kriz geldi kendimi zor tuttum.
