|
Merhabalar!
Yazılanlara bir göz attım bu sabah eksiğimizi tamamlayalım diye düşündüm bir an. İşte sizlerden ayrıldıktan sonraki yaşananlar.
Birgide çay içerken İzmire yerleştiğini bildiğim bir mesai arkadaşımı aradım. Veda için. Aslında neden gelmeden önce haber vermedin diye kızıyor kendisi. Şu anda nerdesiniz ?sorusuna arkadaşlarla Birgide olduğumu çok güzel bir gün geçirdiğimi dönmek üzere İzmire geçeceğim şeklinde cevap verdim. Görüşüp sohbet edelim ısrarı üzerine Çandarlıya geçip geçmeme kararsızlığı yaşıyorum o an. İzmirden tekrar arayacağımı söyleyerek telefonu kapattım. Ben sanıyorum Çandarlı yakın bir yer. Fatma hanım yaklaşık 100 km mesafede olduğunu söyleyince şaşırdım kaldım.
Gruptan ayrıldık Özkan beylerle yollardayız. İzmire dönüş ve tam bir şehir turu attırdılar bana sağ olsunlar. Karşıyakayı, Konağı görmüş oldum gece gece. Hatta güzelim Kordonda birlikte içilen çayın keyfi bir başkaydı. Ben hala dönmeye niyetliyim tabii. Bir ara Çandarlıdaki arkadaşım aradı ve beklediklerini gelip alabileceklerini söyleyince kendilerine otobüsle gelebileceğimi zahmet etmemelerini söyledim. Özkan beyler sanırım sırf benim için baba ocağını ziyarete karar verdiler. Yapmayın ben giderim dedimsede deni bırakmadılar. Araçları ile birlikte sohbet ederek geçmiş olduk Çandarlıya. Yaklaştığımızda Yakup beyi aradım. Sağ olsun bizleri karşıladı belediyenin önünde. Hava bir yağıyor bir yağıyor neyse Dündar ailesine sabah görüşmek üzere veda ettik.
Yakup beylerde yapılan sohbeti artık siz tahmin edin. Uzun zamandır görüşmemiştik meğer konuşulacak ne çok şeyimiz varmış. Yakup bey hayallerini hayata geçirmiş. En büyük hayalinin apart şeklinde bir konaklama tesisi olduğunu biliyordum önceden. Sabahleyin erkenden Çandarlıda yürüyüş. Çok güzel bir yarım ada gerçekten. Hatta AMAZONLARIN kalesi bile var. Sahiller pırıl pırıl. Meydanda bir yerlerde sabah çorbasıda güzeldi doğrusu. Yakup bey telefonla beni arıyor ben kaybolduğumu söyleyince gülüşüyoruz.
Sonra Yakup bey geldi ve birlikte Fatma hanımları bekledik sıcacık bir internet kafede çay içerek. Amca bey (Babası)ile Fatma hanımda geldiler. Birlikte çay içtik hep beraber. Amca o kadar sıcak ve candanki nasıl anlatılır bilemiyorum.
Ayrıldık ve DANDİK kafe diye bir yere gittik Yakup beyle. Adına bakmayın çok güzel bir mekan. Hele birde sahibi Raşit bey varki tam BİTKİ delisi. Onun deliliğinin yanında bizim Ağaçlar netteki lerin asamesi bile okunmaz. Sen tut köhne bir yere bir ton yatırım yap. Oda yetmedi yan tarafı AYRIK otu ile çimlendir peyzaj düzenlemesi yap. Daha neler neler?
Fatma hanım aradı telefonla nerde oturduğumuzu soruyor. Ben Dandik bir yerdeyiz deyince gülmeyi ve gırgırı siz düşünün. Tesadüf bu kadar olur Raşit bey halasının oğluymuş. Biz nerden biliriz. Amca ile geldiler onlarda katıldılar sıcak sohbetimize.
Dönmek üzereyken anneyi de tanıma şansım oldu. Bizleri evlerine buyur ederken ki içtenliğini hayatım boyunca unutamam. Hoş zamanımız pek yoktu bahçeyi dolaşıp ellerini öpüp ayrılmak zorudaydık ya neyse. Çiçek tohumlarını iki ara bir derede getirip elime tutuşturdu eşine götür diyerek sağ olsun. Tekrar ellerinden öpüyorum Aney.
Yakup bey ve yengeyi burdan tebrik ediyorum. Kurdukları güzel ve özel tesis için. Her şey birinci sınıf düşünülmüş ve kaliteden ödün verilmeden hazırlanmış. İsmini henüz koymamışlardı sanırım ADA APART koyacaklar yakında.
Sahilde yenilen balık ve içilen bir tek rakıdan sonra otobüsün arkasında yine hiç sevmediğim veda ve verelini İzmir üzerinden Yalova.
Bir kez daha benim bu geziyi yaşamama sebep olan Güzel İzmirdeki güzel doslara selam olsun.
Saygıyla.
|