|
Ben de başka bir hikâye duymuştum, bir kralın üç kızı varmış, kral bir gün kızlarına sormuş; "Hanginiz beni daha çok seviyor" Büyük kız hemen atılmış, "Dünya kadar babacığım" ortanca kız da ilave etmiş, "altınlar gümüşler kadar" kral çok mutlu olmuş.
Küçük kızına dönmüş, o da " Tuz kadar babacığım" demiş.
Bunun üzerine kral çok kızmış ve üzülmüş, küçük kızını evden kovmuş, kızcağız giderken sarayda ne kadar tuz varsa denize boşaltmış ve ortalardan kaybolmuş.
Aradan günler geçmiş, Kralın keyfi kaçmış, yediği hiç bir şeyden keyif alamaz olmuş, sonra Tuzun ne kadar değerli olduğunu anlamış, kızını arayıp bulmuş.
Ama o günden sonra denizler hep tuzlu olmuş.
Belki başka hikâyeleri de vardır, ister tatlı ister tuzlu olsun ben denize gitmek istiyorum, arkadaşlarımla buluşmak çok hoşuma gidecek.
|