Böyle bir köşede oturmak durgun durgun, pek bana göre değil. Gökyüzü siyah bulutlarla kaplandı, birenbire yüzlerce binlerce arkadaşım iri iri damlalar halinde düşmeye başladılar.
Ne kadar kalabalıklaştık, yerime yatağıma sığmamaya başladım.
Biraz gerinmek, kollarımı sağa sola açmaya niyetlendim.
Kollarım minik dereler gibi oldu, ama çoğaldıkça çoğalıyoruz. Akışımızın hızı da gittikçe artıyor.
Öyle bir coşku içindeyiz ki, gürül gürül gidiyoruz. Hele yükseklerden aşağıya inmemiz çok daha keyifli. Beyaz beyaz köpükler oluşturmaya başladık. Burada bize şelâle adını taktılar.
Bu hızla daha ne kadar devam edeceğiz bilemiyorum....
|